De Verdronkene - Margriet de Moor

Zakelijke gegevens:

Margriet de Moor

De Verdronkene

Uitgegeven door Contact in 2005

301 pagina’s

ISBN 90 234 59636

Gegevens over de inhoud:

Het verhaal heeft 2 verhaallijnen:

  - De lijn van de Watersnoodramp (waarin Lidy terechtkomt).

  - De lijn na de Watersnoodramp (waarin Armanda terechtkomt).

De 2 verhaallijnen worden in het boek door elkaar heen gebruikt. 

Lidy reist naar Zierikzee om het petekind van haar zus Armanda te bezoeken op haar verjaardag. Armanda had geen zin om te gaan en Lidy wilde er wel weer eens op uit, dus dit lijkt de perfecte oplossing. Armanda zal in Amsterdam blijven en op de dochter van Lidy passen.

Lidy belandt in een stormvloed die in Zuidwest Nederland voor rampzalige gevolgen zorgt. Haar echtgenote Sjoerd en Armanda gaan opzoek naar de vermiste Lidy, maar ze lijkt nergens te vinden te zijn, niet tussen de overlevende mensen en niet tussen de gevonden lijken. Langzamerhand neemt Armanda het leven van Lidy over en neemt haar  plaats in. Zo trouwt Armanda onder andere met Sjoerd.

Margriet de Moor schrijft het boek op zo’n manier dat de twee zussen tot op de laatste seconde te met elkaar verbonden zijn.

Eigen mening:

Ik vond het geen fijn boek om te lezen en ik heb er ook erg lang over gedaan om het boek te lezen. Persoonlijk vond ik het boek namelijk heel erg verwarrend. Dit kwam waarschijnlijk mede doordat er veel stukken waren in het boek die ik meerdere keren opnieuw heb moeten lezen voordat ik deze begreep. Ik denk dat dit kwam doordat Margriet de Moor vaak best lange zinnen gebruikte, waarbij je al snel je concentratie verloor. Dit was bijvoorbeeld het geval op bladzijde 132 het geval. Op deze bladzijde vertelt het nichtje van Armanda hoe haar man naar Zeeland was geweest in de zomer. Ik moest het stukje 3 keer lezen voordat ik begreep dat haar man naar Zeeland was gegaan en ze dus eigenlijk heel onbeschoft was tegenover Armanda en haar gezin. Ik ben dit probleem best wel vaak tegen gekomen in het boek.

Ook duurde het bij mij lang voordat ik besefte dat de twee verhaallijnen afwijken in tijdsperiode. De verhaallijn van Lidy beschrijft een paar dagen, terwijl de verhaallijn van Armanda haar hele leven beschrijft. Tot ik dit door had was het soms erg verwarrend om te begrijpen wat er precies bedoeld werd, maar toen ik dit eenmaal door had, werd alles duidelijk.

Ondanks ik het boek zelf simpelweg vreselijk vond, heb ik wel bewondering voor Margriet de Moor. Ik vind het heel erg knap hoe zij zo kan spelen met de tijd en de zussen tot dat zij dood gaat op een speciale wijze verbonden laat. Dit is volgens mij heel erg moeilijk om te doen en daarom vond ik dit heel erg bijzonder en knap van Margriet de Moor.

Het boek sprak me verder wel aan en het verhaal was heel erg goed, maar omdat het zo moeilijk geschreven was kon ik me niet echt helemaal inleven in het verhaal. Verder vond ik sommige delen van het boek best wel spannend en wilde ik graag weten wat er zou gebeuren. Dit had ik bijvoorbeeld bij de verhaallijn over Lidy. Ik wilde de hele tijd heel graag weten wat er met Lidy zou gaan gebeuren.