Vertaling van Close to you - Michael Prins

Ik veranderde mijn naam niet zomaar, het bleek gewoon de mijne te zijn.

Ik vroeg niet om een reden of om je tijd.

Ik heb jouw advertentie niet nodig, ik zoek niet naar diamanten ogen.

Ik pas niet in jouw perfectie, ik pas niet in jouw leven.

Maar voor jou mijn liefste, zal ik echt zingen.

Voor jou mijn gekke liefste, zou ik alles doen

alleen maar om dicht bij je te komen.

En die nacht liet je me dansen, maar nu gedraag ik me als een gek.

ik probeer om een reden te zoeken en om niet raar te zijn.

En het is grappig want ik ben niet eens bij je in de buurt.

Je maakte een schurk van me, maar misschien is dat wel waar.

En ik zoek mijn trots weer

terwijl ik weer op jouw ogen jaag.

Maar je bent nergens te vinden vanavond.

Alsnog wacht ik in elk ochtendlicht

tot de dag dat je de mijne bent.

Dus ben ik degene die uit het zicht is, of heb ik geen tijd meer

Wil je me gevangen zien en me je toch door de nacht begeleiden.

Is het jouw visie om veilig te zijn en te horen dat alles oké is

Terwijl de hele wereld weet van de gevaren van deze stroom.

Dan zou ik terug voor je komen, ja dan zou ik terug voor je komen.

Tegen beter weten in, omdat ik weet dat je weg zal lopen, omdat ik weet dat je weg zal lopen.

Dus tot de dag dat je de mijne bent.

En je zal me wel niet herinneren, of je zal doen alsof je verbaast bent.

Wanneer iedereen je omringt, maar liefje dat maakt niet uit.

Draai je gewoon om en kijk me aan als je passeert in de gang.

Ik heb nog zoveel mogelijkheden voor je, gewoon om met je te praten zodat ik dicht bij je kan komen
En waarom geloof je me niet
Wetende dat ik nooit weg zou gaan
Wetende dat ik nooit weg zou gaan

Dus tot die dag van mij is, lieverd zou ik op je wachten
Ik zou op je wachten, ik zou op je wachten
En waarom geloof je me niet, ik zou op je wachten
Lieverd ik zou op je wachten, mijn liefste
Mijn liefste, waarom geloof je me niet
Dat, lieverd, ik op je wachten zou

Dagverslag werkweek Londen

Dinsdag 15-10-’13

Na de wekker op een onmogelijk vroege tijd te zetten, moeite hebben met wakker worden, snel naar Weesp gereden. Even met mama, Estee, opa, oma en Daan knuffelen. Toen snel de bus in, die krapper was dan ik had verwacht, en gaan met die banaan. Na een korte stop in België als een soort van Doornroosje in slaap gevallen en bijna tot Callais geslapen. Grote spanning toen we de trein in gingen. Weer in slaap gevallen. Toen in Cantebury winkelen en een paar oorbellen gescoord. Weer verder op weg naar Bexleyheath. Aangekomen bij de ontmoetingsplaats uiteindelijk bijna een uur gewacht en bij elke auto die we zagen hopen (of juist niet) dat het onze gastouder zou zijn. Uiteindelijk was ze daar dan; Mrs. Ayo. Ze was echt super aardig voor ons en had heerlijk gekookt. Nu lig ik, letterlijk omringt door Anouk, Britt en Fenna, in een piep klein maar knus kamertje en we zijn alle 4 helemaal kapot… Snel slapen dus maar!!! Morgen de eerste echte dag in londen en wat hebben we er zin in!! Wiehoee!

Liefs, Megan

Woensdag 16-10-‘13

De wekker ging vandaag, dachten we, om 6.15. maar na een paar minuten kwamen we erachter dat mijn klok nog op Nederlandse tijd stond… Gauw weer slapen dus! Dus om, deze keer wel de Engelse tijd, 6.25 ging de wekker weer. Bed uit, aankleden, (voor het eerst in mijn leven) cornflakes met melk gegeten en op naar de verzamelplaats. Ongeveer de hele busreis opzoek naar typische dingen uit Londen die over alle gebouwen uit zouden komen. Toen zag ik plotseling The Londen Eye! Ik krijg er bijna een soort van vlindertjes in mijn buik van. J We begonnen met onze zelfgemaakte route. Ik leidde, als een ervaren super gids, mijn groepje langs de volgende punten en gaf ze zelfs nog wat background informatie!

-         -   Londen Eye

-         -   Big Ben

-         -   Houses of Parliament

-         -   Westminster Bridge

-         -   Westminster Abbey

-         -   Buckingham Palace

-         -   Piccadilly Circus

-         -   Leicester Square

-         -   Govent Garden

Toen, na lang twijfelen wat ik moest kiezen, naar de National Gallary gegaan. Samen met Sanne onze liefde voor Monet met elkaar gedeeld. Daarna naar Tate Britain, waar bijna iedereen een uur lang heeft genoten van de gratis WiFi. Toen weer terug naar het gastgezin.

“I really miss my mom and I’d like to Skype with her, so do you have WiFi?”

Dat waren de magische woorden die er voor zorgden dat wij de WiFi code van huize Ayo kregen.

Net lekker geskyped met mama en Estée en nu met Daan.

Zo lekker slapen en morgen weer genieten van een nieuwe dag.

Liefs, Megan

  

Donderdag 17-10-‘13

De ochtend begon weer lekker vroeg om 6.30… In de bus naar Londen lekker meezingen met muziek en lippenstiften met Marloes.

Eerst naar de Natural History Museum dino’s na doen en toen ‘hop’ naar the Globe Theater. Een superleerzame en leuke tour en workshop gehad.

Toen met Eveline, Isis, Marloes, Sanne, Anouk en Nina langs de Thames naar de Tower Bridge gelopen en daarna met de metro naar Leceister Square. Zo’n beetje 20 keer herhaald “Oke jongens! We moeten de GELE lijn Westbound Circle Line naar Enbankment en ZWART Northern Line naar Leceister Square! Volgende halte moeten we floepen jongens! En blijf bij elkaar!”

Daar eerst even gewinkeld en daarna uit eten met Lars, Marloes, Anouk, Tom, Sanne, Niels, Thijs, Thomas, Dennis, Isis, Eveline, Nina, Bas, Servio, Kelvin en Sybren. Ja ja een hele club, maar het was super gezellig!

Toen naar The Phantom of the Opera in de Her Majesty Theatre. Echt super indrukwekkend en mooi: WAUW!

Net mijn koffer ingepakt en morgen winkelen en dan alweer aan huis.. L

Liefs, Megan

Recensie: Het Geheim van Anna Enquist

Auteur: Anna Enquist
Gepubliceerd: 1997
Genre: Roman
Pagina's: 203
Oorspronkelijke taal: Nederlands

Een goede samenvatting van het boek kun je vinden op de volgende website: http://www.boekverslag.nl/Verslag/Het+geheim/

Recensie

Het boek Het Geheim van Anna Enquist is opgebouwd door een afwisseling van delen ui het heden en flashbacks. Anna Enquist krijgt het op magische wijze voor elkaar om flashbacks en het heden op een erg bijzondere manier door elkaar heen te vlechten. De flashbacks geven je steeds meer informatie over de jeugd van de hoofdpersoon, Wanda, en geven je antwoorden op de vragen die in je hoofd op komen dagen terwijl je de hoofdstukken leest die zich in het heden afspelen. Je krijgt een steeds completer beeld van alles wat Wanda heeft moeten doorstaan, waardoor haar leven nu zo eenzaam is. Echter zijn sommige delen van de flashbacks wel erg uitgerekt en soms niet helemaal van toegevoegde waarde voor de rest van het verhaal.

Doordat Enquist de tekst op deze manier heeft geschreven, moet je in het begin wel even wennen en soms even omschakelen als het boek opeens terug in de tijd gaat. Echter komt er door deze manier van schrijven wel meer spanning in het boek. Doordat Enquist steeds op spannende stukken uit het verleden stopt met een hoofdstuk en weer naar het heden gaat, krijg je de drang om verder te lezen, totdat je eindelijk weet wat er nou precies gebeurd. Je wilt bijvoorbeeld weten of Bouw (de ex-man van Wanda) uiteindelijk wel of niet bij haar langs gaat en of je uit het verleden een antwoord zal krijgen uit vage dingen die in het heden gebeuren.

Wat Anna Enquist ook slim doet, is heel veel verschillende emoties in het verhaal stoppen. Ze kan je op het ene moment volledig laten meeleven met Wanda, maar op hetzelfde moment ook een verschrikkelijke afkeer voor haar, en de keuzes die zij maakt, hebben. Het Geheim is het eerste boek wat ik heb gelezen dat (o.a.) over reuma gaat. Door de manier hoe Enquist de pijn die Wanda heeft beschrijft, krijg je zelf ook bijna pijn in je gewrichten terwijl je het boek leest.

Iets wat erg opvalt als je het boek leest, is de speciale schrijftechniek die Anna Enquist gebruikt. Als je het boek oppervlakkig en snel even doorleest, lijkt het een erg saai boek waarin niets gebeurd. Maar als je het boek gedetailleerder gaat lezen, krijg je in de gaten dat de belangrijkste gebeurtenissen in de allerkleinste details zitten, die soms in één zin verteld worden. Hierdoor onderscheidt Het Geheim zich van andere boeken en wordt het een zeer speciaal boek. 

Literatuurgeschiedenis, de Gouden Eeuw.

Rederijkersliteratuur

          

         1.   Voor de rederijkers in Noord en Zuid was de Nederlandse taal een uitdaging. Noem twee voorbeelden die op deze pagina genoemd worden waaruit dat blijkt.

   ·   Rederijkers besteedden veel aandacht aan de vormgeving van hun teksten. Ze hadden er tal van uitdagende    regels voor. 

   ·   Men ging ervan uit dat God orde in de schepping had aangebracht, van macroniveau tot op microniveau. De mens moest in de kunsten proberen deze goddelijke harmonie, deze perfecte verhoudingen te weerspiegelen.

         2.   Waarom besteedden de rederijkers in hun werk zoveel aandacht aan het samenspel van inhoud en vorm?

            Men ging ervan uit dat God orde in de schepping had aangebracht, van macroniveau tot op microniveau. De mens moest in de kunsten proberen deze goddelijke harmonie, deze perfecte verhoudingen te weerspiegelen in inhoud en vorm.

         3.   Lees de themapagina’s ‘Leven en sterven voor het geloof’ en ‘De geschiedenis in een notendop’.

            a. Bedenk twee thema’s voor een zeventiende-eeuws landjuweel. 

                - Geloof.

                - Liefde.
   b. Aan welke eisen voor de vormgeving moeten de inzendingen voldoen? 

                - Het moet rijmen. 

                - Er moeten herhalingen gebruikt worden.
   c. Welke thema’s kunnen tegenwoordig centraal staan bij een dergelijke wedstrijd, bijvoorbeeld een  poetry slam? Motiveer je antwoord.

                 Liefde, oorlog, discriminatie, etc. Deze onderwerpen zijn nu zeer actueel. 

Gouden tijden

1    a. Waar hadden de zeventiende-eeuwers het begrip ‘Gouden Eeuw’ vandaan?

Zij dachten bij die term in de eerste plaats aan een tekst uit de klassieke Latijnse literatuur die ieder ontwikkeld persoon ooit wel eens had gelezen: het begin van de Metamorfosen van de Romeinse auteur Ovidius. Ovidius vertelt het scheppingsverhaal zoals de Romeinen het kenden rond het begin van de christelijke jaartelling. Als uit de vier elementen vuur, lucht, aarde en water het heelal en de wereld zijn gevormd, en de mens is geschapen als hoogste van de levende wezens, ontstaat een ‘aurea aetas’ (= een gouden tijd van harmonie). 

b. Welke twee betekenissen kent het begrip ‘Gouden Eeuw’?

-   De term vermeld bij vraag 1a.

-   De 17^e eeuw waarin in Nederland zeer welvarend was.

c. Noem twee redenen waarom deze eeuw als de ‘Gouden’ eeuw wordt aangeduid.

-    In de zeventiende eeuw beschikte de Republiek der Verenigde Nederlanden over enorme

materiële rijkdommen.

                -    In de Gouden Eeuw glansde en schitterde de Nederlandse cultuur op wereldniveau.

2     Noem minimaal vijf redenen waardoor de zeventiende-eeuwse Noord-Nederlandse Republiek zo welvarend kon worden.

               -   De natuurlijke ligging aan waterroutes.

                -   Wereldwijde handelscontacten.

                -   Een geavanceerde scheepsbouw.

                -   De combinatie van vruchtbaar platteland met geïndustrialiseerde steden.

                -   De relatieve zwakte van andere Europese staten.

3    Lees het gedicht van Jacob Cats op deze pagina (‘Zo wie maar eens betreedt de ring van onze kusten’) nog eens goed. Welke rol spelen de vier elementen voor de Noord-Nederlandse Republiek in dit gedicht? Geef in je antwoord voorbeelden uit Cats’ tekst.

-          ‘de ring van onze kusten’ = de natuurlijke ligging aan waterroutes.

-          ‘ons verre land’ = de koloniën.

Liefde in woord en beeld

1     Waarom staan emblemen bekend als een activerende vorm van literatuur?

      In dit genre worden woord en beeld gecombineerd en komen meestal drie onderdelen voor: een afbeelding, een éénregelige tekst en een langer onderschrift in poëzie of proza. De lezer moet deze drie combineren om de bedoeling van het embleem (letterlijk: het afdruksel, dat een betekenis in zich heeft) te doorgronden.

2     Lees de themapagina ‘Met veer en kwast – over dubbeltalenten’. Klik op de ‘Duytsche lier’ van Jan Luyken, ga vervolgens naar de ‘Derde verdeeling’ en bekijk de eerste pagina tot en met het eerste gedicht.
a. Welke les denk je dat Luyken zijn lezer(es) wilde meegeven?

Ik kan de site niet vinden…
b. Leg je antwoord uit aan de hand van het getoonde embleem.   

Ik kan de site niet vinden…

3     Lees de schrijverspagina ‘Jacob Cats en Adriaen Poirters – twee geloven, één doel’. Hier zie je een van de emblemen uit Poirters’ bundel Het masker van de wereld afgetrokken.
a. Beschrijf wat er op de pictura gebeurt en wat de teksten betekenen. 

 Een moeder aap die haar baby aapje vasthoudt. De tekst betekent dat je je dierbaren lief moet hebben en niet moet weg duwen.
b. Welke boodschap wil Poirters met dit embleem geven?

Wees goed voor elkaar en zaai geen haat. 

Literatuurgeschiedenis, de Middeleeuwen. Week 40.

• Toneel in de Middeleeuwen
• 1.      - Wat is geestelijk toneel? Het oudste middeleeuwse toneel.
           - Waarom kon geestelijk toneel grootser worden aangepakt dan wereldlijk toneel? De spelers van het wereldlijke toneel vonden dat als je iets wilde overhouden, je het klein moest houden. 
  
  
  2.      Kies een van de toneelfragmenten uit de tekstpagina's Elckerlijc, Lanseloet van Deenemarktn of Mariken van Nieumegehnen, en knip en plak de vertaling in onderstaand veld. Schrijf vervolgens zelf aanwijzingen bij het fragment. Let daarbij op de ruimte waarin de scène zich afspeelt en de kleding van de personages, en geef aanwijzingen voor de manier waarop personages zich moeten uitdrukken (boos, hooghartig etc.) en de gebaren die ze moeten maken.
        http://literatuurgeschiedenis.nl/lg/middeleeuwen/tekst/lgme007.html

  -  Ik zou Elckerlijc dure kleding aangeven en Neve en Maghe een beetje slobberkleding, zodat het lijkt dat Elckerlijc van een hogere stand is dan Neve en Maghe.

  -  Als omgeving zou ik een veld nemen, met op de achtergrond een kasteel.

  -  Ik zou Neve en Maghe de aanwezig geven om een beetje bang te acteren, alsof ze bang zijn dat ze iets niet goed doen in de ogen van Elckerlijc.

  • 
    
    
    
    Boekdrukkunst
    
    
    1       - Waarin verschilt een blokboek van de boekdrukkunst? Bij een blokboek wordt de tekst in een stuk hout gesneden en bij boekdrukkunst wordt de tekst op een stuk papier gedrukt met inkt.  
    
    - Wat was het eerste gedrukte Nederlandstalige boek? De Bijbel
    
    
    2        Gedrukte boeken hebben vaak een titelpagina die er mooi uitziet, terwijl bij handschriften de tekst meestal plompverloren begint. Wat is de functie van zo’n titelpagina en waarom hebben drukkers deze ‘uitgevonden’? Één van de functies van een titelpagina is proberen de lezer een idee te geven wat voor een soort boek hij gaat lezen. Vaak wisten mensen vroeger niet waar het boek over ging en wat voor een soort boek het wat tot ze het boek/de tekst voor een groot deel hadden gelezen. 

Literatuurgeschiedenis, de Middeleeuwen. Week 39

Ridderliteratuur.

1.    Wat zijn de voornaamste verschillen tussen Karel- en Arturromans? Veel Karelromans zijn hoofszakelijk gewijd aan oorlog en massa-gevechten, terwijl in de Arturromans de nadruk ligt op individuele avondturen, toernooien en tweegevechten, en de hoofse liefde.

       Welke voorbeeldfunctie hadden ridderromans voor het oorspronkelijke publiek? De gebeurtenissen van de romanfiguren dienden tot voorbeeld van de edelen die naar zulke luisterden.

2.    Leg op grond van de tekstpagina Karel ende Elegast uit welke typische eigenschappen van ridderschap daarin naar voren komen.   Adelbrecht (dit betekent: van adellijke geboorte) etc. 

Van den vos Reynaerde

1.   Waar blijkt in het tekstfragment dat Reinaert een doortrapte schurk is? 

Ik denk: “Want eer hijt wiste, was hem een strec, omme sinen hals harde vast. Dus hoende Reynaert sinen gast.”

Welke twee tegenstrijdige gevoelens maakt Reinaert bij de lezer/luisteraar los?

             Medeleven en aversie.

          2.   De prent van Fokke ende Sukke bij deze pagina verwijst naar de eerste zin van de Reinaert 'Willem die Madocke maecte'. Leg uit hoe de humor in deze grap in elkaar steekt.

Ik snap de in niet helemaal.. dus ik zie de humor ervan ook niet.. 

Verwachtingen van de werkweek in Londen

Verwachtingen
Mijn verwachtingen voor Londen zijn erg hoog. Ik ben al een keer eerder naar Londen geweest, samen met mijn moeder, en ik vond dit één van de leukste reizen die ik tot nu toe heb gemaakt. Ik was meteen verliefd als Londen en vind deze stad een combinatie van mijn 2 andere lievelingssteden; New York en Parijs.

Ik heb vooral heel erg veel zin in (natuurlijk) het winkelen op Oxford Street met mijn vriendinnen en gewoon de hoogtepunten van Londen (nog een keer) zien! Waar ik ook heel erg naar uit kijk, is naar het bezoek van de musical ‘The phantom of the opera’. Dit is iets wat ik waarschijnlijk zelf op eigen gelegenheid niet zou doen en het lijkt me echt super tof.

Ik vond de reis naar Parijs met V3 echt super leuk en ik verwacht dat deze reis naar een van mijn lievelingssteden nog veel leuker zal worden!

Nu ook de gastgezinnen super gezellig zijn, zie ik niks dat deze super week kan verpesten !!!

Ik heb er dus super veel zin in en ik kan niet wachten! ☺ 

{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{

Realiteit
De werkweek in Londen was nog beter dan ik had verwacht! Londen was nog leuker dan ik me kon herinneren! Mijn gastgezin was super aardig voor ons en ik heb dingen gegeten die ik hiervoor nog nooit gegeten had, zoals cornflakes met melk... Ik heb het super gezellig gehad met al mijn vrienden.

Één van de hoogtepunten vond ik The phantom of the Opera. Ik had niet verwacht dat ik zo erg zou meeleven met deze musical.
Een ander hoogtepunt vond ik de route die we zelf moesten maken. Het was super gezellig om samen met al mijn beste vriendinnen langs alle hoogtepunten van Londen te gaan: het leek wel een film!

Al met al was deze week dus super leuk! Het was, zoals ik al zei, nog leuker dan ik had verwacht! 

Recensie: De Aanslag van Harry Mulisch

Auteur: Harry Mulisch
Gepubliceerd: 1982
Genre: Roman
Pagina's: 347 
Oorspronkelijke taal: Nederlands

Een goede samenvatting van het boek kun je vinden op de volgende website: http://home.iae.nl/users/termaten/netscape/mulisch.htm

Recensie.
Het boek De Aanslag van Harry Mulisch is zeker de moeite waard om te lezen. Voor scholieren, maar ook voor ouderen en dan in het bijzonder mensen waarvan hun ouders de oorlog hebben meegemaakt. Op deze laatste groep mensen wil ik me dan ook richten met deze recensie. Door het boek krijg je, en ik denk dat dit ook één van de redenen was voor Harry Mulisch om dit boek te schrijven, een idee over hoe het was om in de Tweede Wereldoorlog te leven. Er zijn veel delen uit het boek die de omstandigheden uit de Tweede Wereldoorlog laten zien en vooral de gevolgen hiervan.  Het boek laat bijvoorbeeld de meedogenloosheid van de nazi's zien. Ook heeft Anton, ondanks hij dit niet wilt toegeven, een soort trauma aan de oorlog en veel mensen die de oorlog hebben meegemaakt, hebben hier inderdaad een trauma aan.

Het taalgebruik is makkelijk. Er zijn niet te veel moeilijke woorden gebruikt in het verhaal en de zinnen zijn niet te lang. Hierdoor is het boek goed te begrijpen en te volgen. Het verhaal heeft een logische, chronologische volgorde. Er is sprake van een alwetende verteller, maar toch zie je de meeste gebeurtenissen vanuit de ogen van Anton Steenwijk (de hoofdpersoon), waardoor het verhaal niet al te eentonig is. Sommige dingen worden weggelaten en andere worden eerder verteld dan ze gebeuren. De algemene gebeurtenissen uit het verhaal worden verteld door de alwetende verteller en de meer ‘emotionele/persoonlijke’ gebeurtenissen worden verteld vanuit de Anton’s ogen. Alle onduidelijkheden uit het verhaal komen later in het verhaal terug en worden dan verduidelijkt.

Er is één vraag die in het hele verhaal een belangrijke betekenis heeft en die steeds terug komt: “Wiens schuld is het dat Anton’s leven voorgoed veranderd?”.  Met de gebeurtenis die deze verandering veroorzaakt, bedoel ik de dood van zijn ouders en zijn broer. Er zijn meerdere mensen die hiervoor als verantwoordelijk gezien kunnen worden, zoals de buren meneer Korteweg en Karin, die het lijk van de NSB’er Fake Ploeg voor Anton’s huis leggen, de  persoon die Fake Ploeg neerschoot of de Duitsers die deze oorlog waren begonnen.  

De dingen die veroorzaakt worden door de dood van zijn ouders en broer lijden tot veel vragen, onduidelijkheden en sneeuwbaleffecten die later in het verhaal, bijna, allemaal verduidelijkt worden.

De vragen en onduidelijkheden die er ontstaan, zorgen dat het boek voortdurend spannend blijft en dat je door wilt blijven lezen. Ik raad je dan ook aan om het boek te lezen en ik denk dat vooral veel oudere mensen die de oorlog hebben meegemaakt veel zullen herkennen van hun eigen leven tijdens de oorlog.  

Literatuurgeschiedenis, de Middeleeuwen. Week 38

Een pennenproef.

1.         Wat is een pennenproef?    Een pennenproef is het eerste geschreven Nederlands.

In welke periode werd Oudnederlands gesproken?        De periode waarin Oudnederlands werd gesproken is van 800 tot 1150.

2.         Leg op grond van de tekstpagina lied van Heer Halewijn uit welke eigenschappen van mondeling overgeleverde literatuur daarin naar voren komen.       De tekst is in de vorm van een lied geschreven. Ook staat de tekst in rijmvorm zodat deze makkelijk doorverteld kan worden.

Hoofsheid.

1.         Welke invloed hadden de kruistochten op de hoofse cultuur? Tijdens de kruistochten zagen de Europeanen hoe de Arabieren veel meer van het leven genoten. De Europeanen wilde dat nadoen en zo ontstond een hoofse cultuur.

Wat was het belangrijkste principe van de hoofse omgangsvormen? Het belangrijkste principe houd in dat je wellevend en galant bent, en dat je je woede goed kan inhouden.

2.         Lees de tekstpagina over Floris ende Blancefloer. Leg uit in hoeverre de kruistochten van belang zijn geweest voor het schrijven van deze roman. Er zitten veel dingen uit het Midden- Oosten in het verhaal, zoals een emir, exotische tuinen en Babylon, dat kunnen ze alleen maar hebben van alle verhalen die de kruisvaarders mee naar huis namen.

De Verdronkene - Margriet de Moor

Zakelijke gegevens:

Margriet de Moor

De Verdronkene

Uitgegeven door Contact in 2005

301 pagina’s

ISBN 90 234 59636

Gegevens over de inhoud:

Het verhaal heeft 2 verhaallijnen:

  - De lijn van de Watersnoodramp (waarin Lidy terechtkomt).

  - De lijn na de Watersnoodramp (waarin Armanda terechtkomt).

De 2 verhaallijnen worden in het boek door elkaar heen gebruikt. 

Lidy reist naar Zierikzee om het petekind van haar zus Armanda te bezoeken op haar verjaardag. Armanda had geen zin om te gaan en Lidy wilde er wel weer eens op uit, dus dit lijkt de perfecte oplossing. Armanda zal in Amsterdam blijven en op de dochter van Lidy passen.

Lidy belandt in een stormvloed die in Zuidwest Nederland voor rampzalige gevolgen zorgt. Haar echtgenote Sjoerd en Armanda gaan opzoek naar de vermiste Lidy, maar ze lijkt nergens te vinden te zijn, niet tussen de overlevende mensen en niet tussen de gevonden lijken. Langzamerhand neemt Armanda het leven van Lidy over en neemt haar  plaats in. Zo trouwt Armanda onder andere met Sjoerd.

Margriet de Moor schrijft het boek op zo’n manier dat de twee zussen tot op de laatste seconde te met elkaar verbonden zijn.

Eigen mening:

Ik vond het geen fijn boek om te lezen en ik heb er ook erg lang over gedaan om het boek te lezen. Persoonlijk vond ik het boek namelijk heel erg verwarrend. Dit kwam waarschijnlijk mede doordat er veel stukken waren in het boek die ik meerdere keren opnieuw heb moeten lezen voordat ik deze begreep. Ik denk dat dit kwam doordat Margriet de Moor vaak best lange zinnen gebruikte, waarbij je al snel je concentratie verloor. Dit was bijvoorbeeld het geval op bladzijde 132 het geval. Op deze bladzijde vertelt het nichtje van Armanda hoe haar man naar Zeeland was geweest in de zomer. Ik moest het stukje 3 keer lezen voordat ik begreep dat haar man naar Zeeland was gegaan en ze dus eigenlijk heel onbeschoft was tegenover Armanda en haar gezin. Ik ben dit probleem best wel vaak tegen gekomen in het boek.

Ook duurde het bij mij lang voordat ik besefte dat de twee verhaallijnen afwijken in tijdsperiode. De verhaallijn van Lidy beschrijft een paar dagen, terwijl de verhaallijn van Armanda haar hele leven beschrijft. Tot ik dit door had was het soms erg verwarrend om te begrijpen wat er precies bedoeld werd, maar toen ik dit eenmaal door had, werd alles duidelijk.

Ondanks ik het boek zelf simpelweg vreselijk vond, heb ik wel bewondering voor Margriet de Moor. Ik vind het heel erg knap hoe zij zo kan spelen met de tijd en de zussen tot dat zij dood gaat op een speciale wijze verbonden laat. Dit is volgens mij heel erg moeilijk om te doen en daarom vond ik dit heel erg bijzonder en knap van Margriet de Moor.

Het boek sprak me verder wel aan en het verhaal was heel erg goed, maar omdat het zo moeilijk geschreven was kon ik me niet echt helemaal inleven in het verhaal. Verder vond ik sommige delen van het boek best wel spannend en wilde ik graag weten wat er zou gebeuren. Dit had ik bijvoorbeeld bij de verhaallijn over Lidy. Ik wilde de hele tijd heel graag weten wat er met Lidy zou gaan gebeuren.

Koorts – Saskia Noort

Ik heb deze periode het boek Koorts van Saskia Noort gelezen. Het boek is een literaire thriller en ik heb voor dit boek gekozen, omdat mijn moeder en mijn zus het boek al eerder hadden gelezen en zeiden dat het een super goed en spannend boek was.

Om het boek kort samen te vatten, is erg moeilijk, aangezien er erg veel gebeurd in het boek. Maar ik zal het toch proberen:

Het boek gaat over twee vriendinnen, Dorien en Ellen, die samen naar het feesteiland Ibiza gaan zodat ze samen even alles kunnen vergeten en dat geldt vooral voor Dorien die haar ex wil vergeten. Zodra ze aankomen zijn, gaan ze meteen van feest naar feest en wordt hun al snel allerlei drugs aangeboden en Ellen neemt het allemaal. Dorien daarentegen, wil niets met de drugs te maken hebben.  Als Dorien nadat wakker wordt, nadat ze een lange nacht achter de rug heeft bij o.a. de Pacha en bij een huisfeest, heeft ze geen idee hoe ze thuis is gekomen en waar Ellen is. Ze besluit haar meteen te zoeken. Uiteindelijk vindt ze Ellen bij een verkrachter op de bood en moeten ze de man vermoorden om zelf niet dood te gaan.

Het belangrijkste thema in het boek is drugs (en drank). De drugs (en drank) zijn eigenlijk de reden voor bijna alle gebeurtenissen in het boek. Twee fragmenten uit het boek die dit duidelijk laten zien zijn:

-          “Wat ik weet is dat ik in bed lig. Hoe ik erin terechtgekomen ben, is me een raadsel en de hoofdpijn is te hevig om herinneringen op te diepen. Ik dwing mezelf mijn ogen te openen en overeind te komen. Maar zodra ik mijn hoofd ophef, komt mijn maag in opstand. Zuur en gal wellen in golven op en ik braak het uit over de terracotta tegelvloer.’’   – blz. 97

Dit stuk uit het boek, beschrijft het moment dat Dorien wakker wordt, na een nacht feesten. Ze heeft een vreselijke hangover van al het drank en de drugs. De drugs die zij, zonder dat ze het doorhad en wilde, toch gekregen heeft, omdat het gemixt zat in haar drankje. Ze komt erachter dat ze Ellen kwijt is en raakt volledig in paniek. Ze wilt haar gelijk gaan zoeken, maar aangezien er allemaal gaten in haar herinneringen zitten, gaat dit erg moeilijk.

Dit fragment past bij het thema drugs, omdat het gevolgen van drugs (en drank) laat zien. Dorien weet delen van de avond/nacht niet meer, ze heeft vreselijke hoofdpijn en is misselijk.

-          “Haar hoofd draait, met de ogen nog steeds gesloten. Vocht en gal golven uit haar halfopen mond en ze kucht zwakjes. Ze spuugt nogmaals en dan openen de ogen zich. Ze is duizelig. Of dronken of ziek, heel ziek. ” – blz. 151

Je leest dat Ellen wakker wordt op een plek die ze niet kent. Ze is misselijk en duizelig van al de drank en de grote hoeveelheid drugs die ze heeft geslikt. Ze heeft geen idee waar ze is, maar al snel komt ze erachter dat ze op een boot is. Van wie deze boot is, weet ze niet. Het idee dat ze op een boot zit, maakt haar nog misselijker, aangezien ze heel snel zeeziek wordt. Ze weet zeker dat ze niet vrijwillig de boot is gegaan, want ze zou nooit een boot opgaan als ze bij bewustzijn was.

Dit fragment past eigenlijk voor dezelfde reden bij het thema als het vorige fragment. Ellen is duizelig en misselijk. Ze weet niets meer van de nacht en heeft geen idee hoe ze op de boot terecht is gekomen. Drugs en drank zijn de oorzaak hiervoor.

De belangrijkste persoon in het boek is Dorien. Dorien is een beetje een verlegen vrouw, die zich heel veel aantrekt van wat andere mensen over haar denken. Ze is een beetje een meeloper en doet dingen zodat ze bij de groep hoort. Het enige waar ze eigenlijk echt een eigen mening in heeft, is dat ze geen drugs wilt en zal nemen.  Ze vertrouwt sommige mensen blindelings en bij andere voelt ze meteen dat het niet goed zit. Zo vertrouwt ze Nick vanaf het begin en ook tijdens de zoektocht naar Ellen, waarbij hij haar helpt. Maar heeft ze vanaf dat Ricardo de kamer van Star inkwam lopen hem niet volledig vertrouwd.

Ik snap niet waarom het haar zoveel uitmaakt hoe andere over haar denken. Mij maakt dit me namelijk niet heel veel uit en ik heb vaak mijn eigen mening die iedereen mag weten. Men hoeft het niet met mijn mening eens te zijn, maar als ik iets vind, denk ik daar niet gauw anders over.

Als ik mijn vriendin zou kwijtraken en geen idee zou hebben waar ze zou kunnen zijn, zou ik waarschijnlijk net zo erg in paniek raken als Dorien. Ik zou het waarschijnlijk niet zover laten komen dat ik niets meer van mijn nacht kan herinneren, maar als het me zou overkomen, zou ik waarschijnlijk helemaal gek worden. Het gene wat ik wel anders zou doen dan Dorien is in het begin al naar de politie gaan om te melden dat mijn vriendin vermist is.

Ik zou best vrienden met Dorien kunnen zijn, want ze komt wel over als een hele lieve vrouw die veel om andere geeft. Ik vind het belangrijk dat mijn vrienden niet (te) egoïstisch zijn en dat is Dorien totaal niet.

Het taalgebruik wisselt heel erg. Het ene moment wordt er erg agressief gepraat, met veel scheldwoorden, en het andere moment praten ze gewoon normaal, zoals mensen van rond de 20 tegen elkaar praten. Het is moeilijk om het taalgebruik in het boek precies uit te leggen, daarom zal ik proberen dit te verduidelijken met een citaat uit het boek:

-          “Hij weet niet wat het verzet in het wicht heeft aangewakkerd. Gelukkig is zijn nummer afgeschermd. Welke kerel heet er nou Bobbi. Een fluim van een vent, dat is zeker. Hoe dan ook, er is ook nog het wapen. Maar dat geeft altijd gedonder. En gedonder kan hij niet gebruiken.”

In dit citaat, vind ik, dat het taalgebruik van het hele boek een soort van wordt samengevat. Het laat de wat agressievere kant zien, maar ook de normale.

Ik had voor het eerst toen ik dit boek lezen, dat ik het echt uit moest lezen. Ik wilde het boek het liefst in een keer uitlezen, omdat het gedurende het hele boek super spannend was! Terwijl ik het boek las probeerde ik me steeds te bedenken wat ik in een dergelijke situatie zou doen en ik probeerde de kritische spanning op te lossen. Ik wilde zo snel mogelijk weten of Dorien en Ellen het wel zouden overleven en wat er met Ricardo zou gebeuren.

Dit boek heeft mij vooral geleerd nog voorzichtiger te zijn met het vertrouwen van mensen. Dorien vertrouwt Ricardo niet helemaal, maar toch gaat ze met hem mee. Dit zou ik nooit doen, als het niet helemaal goed voelt voor mijn gevoel, doe ik het niet. Verder heeft dit boek mij geleerd dat ik heel goed moet opletten als ik uit ga wat er in mijn drankje wordt gestopt. Dorien is uiteindelijk toch gedrogeerd, omdat er iemand drugs in haar cocktail had gestopt. Aangezien ik natuurlijk niet wilt dat mij dit overkomt, zal ik in het vervolg nog voorzichtiger zijn, omdat dit boek een duidelijk beeld geeft van wat de mogelijke gevolge kunnen zijn van drugs en drank.

Om dit boek te vergelijken met de andere boeken die ik dit jaar heb gelezen (‘Ik ben geen racist’ en ‘De donkere kamer van Damokles’) is erg moeilijk en zelfs bijna onmogelijk. Het zijn drie totaal verschillende boeken. Alle drie de boeken zijn op een hele andere manier geschreven, gaat over een andere tijdsperiode en hebben allemaal een heel ander onderwerp.

Zo gaat ‘Ik ben geen racist’ over politiek en racisme, ‘De donkere kamer van Damokles’ over de Tweede Wereldoorlog en ‘Koorts’ over drugs en de gevolgen ervan. Het genre van ‘Koorts’ is literaire thriller, het genre van ‘Ik ben geen racist’ is een roman en het genre van ‘De donkere kamer van Damokles’ is een psychische oorlogsroman.

Dit zijn maar een paar van de vele verschillen die er tussen de boeken zijn, als ik die allemaal zou moeten vertellen, zou ik nog wel even bezig zijn. Overeenkomsten tussen de boeken kan ik niet echt vinden.

Het boek wat mij het meeste aanspreekt van de drie boeken die ik heb gelezen, is het boek Koorts. In dit boek kan ik me het meeste verplaatsen en het speelt zich af in de tegenwoordige tijd, waardoor het lezen ook een stuk makkelijker is.

Open vragen:

-          Hoe zou jij reageren als je je beste vriend(in) kwijtraakt? Wat zou je doen om hem/haar te vinden? Zou je het zijn/haar ouders gelijk vertellen? Of zou je daar meewachten tot je zeker weet dat zij/hij echt dood is?

-          Denk jij wel eens na over drugs en de gevolgen ervan? Heb je bijvoorbeeld iemand in je directe omgeving drugs gebruikt, of gebruik je zelf drugs? Wat vind je ervan als mensen drugs gebruiken? 

Poëzieweek

DEEL 1 – POEZIEWEEK Beschrijf kort wat de poëzieweek inhoudt. Hoe is het ontstaan? Wat gebeurt er deze week?
De Poëzieweek is een week waarin poëzie centraal staat. Dit jaar is de Poëzieweek voor het eerst gehouden. De Poëzieweek is van donderdag 31 januari tot woensdag 6 februari. Het thema van dit jaar is 'muziek'.
De Poëzieweek lijkt op de Boekenweek. Net als bij de Boekenweek wordt er bij de Poëzieweek ook een geschenk uit gedeeld, een gedichtenbundel van Anne Vegter.
De Poëzieweek is opgericht door zeven instituten, zoals Stichting CPNB en Poetry International.

DEEL 2 – DICHTER DES VADERLANDS

Anne Vegter is de dichter der vaderlands. Zij is gekozen door een commisie bestaande uit Arie Boomsma, Maria Barnas, Kristien Hemmerechts en Mei Li Vos. Anne Vegter is gekozen: "Vanwege haar open blik en indringende taal, omdat zij een brug kan slaan naar theater en beeldende kunst, en omdat ze ook kinderen voor zich zal weten te winnen, is Anne Vegter de perfecte Dichter des Vaderlands."
Anne Vegter wil moderne media combineren met flashmobs of oeroude middelen als spreekkoren. Ze wil poëzie inzetten als 'radicaal middel tegen de dominantie van politiek-economisch taalgebruik'. (Bron: volkskrant)

DEEL 3 – POEZIE & MUZIEK
(Lange Frans)
Kom uit het land van Pim Fortuin en Volkert van der G.
Het land van Theo van Gogh en Mohammed B.
Kom uit het land van kroketten, frikandellen...
die je tot aan de Spaanse kust kunt bestellen.
Kom uit het land waar air-max nooit uit de mode raken
waar ze je kraken, op het moment dat je het groot gaat maken
Kom uit het land van rood wit blauw en de gouden leeuw
Plunderen de wereld noemen het een Gouden Eeuw
Kom uit het land van wietplantages en fietsvierdaagse's
Het land waar je een junkie om een fiets kan vragen
Het land dat kampioen werd in acht en tachtig
Het land van haring happen, dijken en grachten
Kom uit het land van, het land van Lange Fransie
Dit is het land waar ik thuis kom na vakantie!

(Baas B.)
Kom uit het land waar ik in 1982 geboren ben
Waar ik me guldens aan de euro verloren ben
Het land dat meedoet aan de oorlog in Irak
Want ome Bush heeft Balkenende in ze zak
Het land van gierig zijn, een rondje geven is te duur
De vette hap van de Febo trekt je uit de muur
Het land van rellen tussen Ajax en Feyenoord
Maar wanneer Oranje speelt, iedereen er bij hoort
Het land van Johan Cruijf en Abe Lenstra
Het legioen laat de leeuw niet in zijn hemd staan
Het land waar we elke dag hopen op wat beter weer
die Piet Paulusma vertrouw ik voor geen meter meer
Het land dat vrij is sinds vijf en veertig
Het land waar ik blijf, vind ut er heerlijk.....eerlijk

(Lange Frans)
Kom uit het land waar je doorheen rijdt, in drie uurtjes
Met een ander dialect elke tien minuutjes
Kom uit het land waar op papier een plek voor iedereen is
en X-T-C export nummer 1 is
Kom uit het land waar Andre Hazes
over 100 jaar in elk cafe nog steeds de baas is
Kom uit het land waar Peter, Gert-Jan, Raymond en Jinte,
Frans, Bart en Ali de game runnen
Kom uit het land waar HipHop een kind van 30 is
En je mag zelf in gaan vullen hoe vet dat is
Het land waar als je rijk wordt, je zoveel inlevert
dat je bij jezelf denkt, hoeveel zin heeft ut?
Het land waar prostititie en blowen mag
Het land van Sinterklaas en Koninginnedag
Dit is het land waar ik verloren heb en bedrogen ben
Kom uit het land waar ik geboren en getogen ben

(LF)
Kom uit het land met de meeste culturen per vierkante meter
(B.B)
maar men is bang om bij de buren te gaan eten
(LF)
En integratie is een schitterend woord
(B.B)
Maar shit, tis focking bitter wanneer niemand het hoort
(LF)
Ik deel me land met turken en marokanen
(LF)
Antilianen, Molukkers en Surinamers
(LF)
Het land waar we samen veelste veel opkroppen
(B.B)
En wereldwijd gerepresent bezit zijn van Harry Potter
(LF)
Het land waar apartheid .... internationaal
het meest bekende woord is uit de Nederlandse taal
(LF)
Kom uit het land dat tikt als een tijdbom
(B.B)
Het land dat eet om zes uur en ook nog eens op tijd komt
(LF)
Dit is het land waar ik zal overwinnen aan het einde
(B.B)
Totdat je deze meezingt aan de ArenA lijnen
(LF & B.B)
En tot die tijd zal ik schijnen, ik heb me hart verpand
Dit is voor Nederland! Baas B........ Lange Frans

Donkere kamer van Damokles.

                   Willem Frederik Hermans is geboren in Amsterdam op 1 september 1921 en overleden in Utrecht op 27 april 1995. Hij was een Nederlandse fysisch geograaf (= iemand die verschijnselen aan het aardoppervlak bestudeert) die vooral bekend is geworden als schrijver. Hermans werd erg achter gesteld door zijn vader. Hij heeft zijn zus en neef (met wie zijn zus een geheime relatie had) verloren aan zelfmoord bij de inval van de Duitsers in mei 1940. Deze traumatische ervaring en zijn gevoel van achterstelling zijn waarschijnlijk van grote invloed geweest op de ontwikkeling van zijn schrijverschap.

Hermans ging na het gymnasium fysische geografie studeren aan de universiteit van Amsterdam. In 1973 verliet hij Nederland en verhuisde hij naar Parijs. Hij schreef behalve romans en verhalen ook gedichten, toneelstukken en essays. Hij vertaalde onder andere werk van Wittgenstein. Verder was hij in 1946 – 1948 redacteur van Criterium (een Nederlands letterkundig maandblad) en in 1950 en 1963 – 1964 van Podium (ook een Nederlands literair tijdschrift).

Hermans weigerde in 1972 de P.C. Hooftprijs (= een van de belangrijkste literatuur prijzen van het Nederlands taalgebied). Hermans had deze prijs niet in ontvangst genomen, omdat hem bij vergissing een te hoog prijzengeld was toegezegd. Maar hij weigerde niet alle prijzen die hij won; in 1977 nam hij de Prijs der Nederlandse Letteren (= een van de belangrijkste literaire prijzen in Vlaanderen en Nederland) in ontvangst.

Willem Frederik Hermans publiceerde kort na de Tweede Wereldoorlog poëzie (zoals Horror coeli, 1946) en verhalen (zoals Moedwil en misverstand, 1948), werk waarin aandacht voor ondoordachte aspecten en voor de nachtzijde van het bestaan blijkt te zijn. De roman De tranen der acacia’s (1949) beschrijft de identiteitscrisis van een tijdens de Tweede Wereldoorlog opgroeiende jongen. “Noch in het politieke, noch in het psychologische vlak slaagt deze erin een weg te vinden in de ondoorzichtigheid van de werkelijkheid.” Zoals de site van Hermans het boek omschrijft. De roman schokte de lezers door zijn sarcasme, maar de hoofdpersoon Arthur Muttah was voor velen de persoonsverbeelding van een naoorlogs levensgevoel. Ook in de roman Ik heb altijd gelijk (1952) is de verbinding tussen politiek en een psychologisch plan terug te vinden.

Nationale erkenning voor Hermans bracht de roman De donkere kamer van Damokles (1958), waarin de hoofdpersoon Henri Osewoudt door Dorbeck, die qua uiterlijk heel er veel op Osewoudt lijkt, maar qua innerlijk zijn tegen pool is, in het verzet tegen de Duitse bezetter wordt betrokken. Osewoudt voert blindelings de opdrachten van Dorbeck uit, menend een identiteit gekregen te hebben. Maar hij kan na de oorlog, als Dorbeck onvindbaar blijkt, zijn daden niet bewijzen. Is Osewoudt een verzetsheld of verrader, slachtoffer of psychopaat? Bewijzen ontbreken, feiten kunnen op verschillende wijzen opgevat worden en ook de lezer kan niets bewijzen. Men kan de roman tegelijkertijd lezen als een spannend oorlogsverhaal, als een psychologisch verhaal (over het identiteitsprobleem) en als een filosofisch verhaal (dat de onkenbaarheid van de mens en zijn geschiedenis tot thema heeft).

Hermans wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste Nederlandstalige schrijver van de twintigste eeuw. Al zijn werk is van een onovertroffen veelzijdigheid. Het geeft nog steeds aanleiding tot discussies. Hermans wordt met Gerard Reve en Harry Mulisch gerekend tot De Grote Drie, de drie belangrijkste naoorlogse Nederlandse auteurs.

2.                     

               

        

  1. E           1. een leica. Osewoudt koopt een Leica, omdat de fotos die hij moest ontwikkelen mislukt waren. Hij gaat zelf nieuwe fotos maken.

 

                        

2. Bord met inhalen verboden. De straat waar Osewoudt woont en werkt, is smal en er loopt een trambaan doorheen. Er staat een bord met ‘Inhalen Verboden’ aan het begin van de straat.

3. Een donkere kamer. Een kamer waar je foto’s kan ontwikkelen. Osewoudt moet dit meerdere keren in het boek doen. En het is natuurlijk de titel van het boek!

4. De 3 door Osewoudt ontwikkelde fotos. Osewoudt moest 3 foto’s ontwikkelen voor Dorbeck: 1. Een sneeuwpop met een helm en een karabijn. 2. Drie soldaten in pyjama, met gasmaskers voor. 3. Een soldaat in pyjamabroek, bovenlijf bloot, achter een luchtdoelmitrailleur.

5. Een foto van Dorbeck en Osewoudt. Dorbeck en Osewoudt lijken heel erg veel op elkaar qua uiterlijk. Later in het boek verft Osewoudt zijn haar ook nog eens zwart en zijn ze helemaal niet meer uit elkaar te halen.

6. Een gele en een blauwe tram. In het boek wordt er veel gereisd met de tram en de trein. In het begin hebben ze het alleen maar over de blauwe tram, maar later ook over de gele tram.

3.                    





               

               ‘Ik zal hem zoeken als hij er niet is, maar hem niet ophangen als hij er niet is. Men zou kunnen willen zeggen: “Dan moet hij er toch ook zijn als ik hem zoek.” – Dan moet hij er ook zijn als ik hem niet vind, en ook als hij helemaal niet bestaat.’

Zo luidt een motto van Ludwig Wittgenstein. Dit motto past goed bij het boek en bij de thema. Het motto laat een beetje de situatie zien van Osewoudt. Hij zoekt Dorbeck, omdat hij wordt bestraft voor de dingen die Dorbeck heeft gedaan. Osewoudt doet er alles aan om Dorbeck te vinden. Maar  Dorbeck blijkt onvindbaar te zijn en iedereen denkt dat Osewoudt Dorbeck heeft bedacht. Osewoudt is er van overtuigt dat Dorbeck bestaat, alleen alle sporen die naar Dorbeck zouden moeten leiden, leiden naar Osewoudt.

4.             De titel ‘De donkere kamer van Damokles’  is afgeleidt van de uitdrukking ‘het zwaard van Damokles’ en wijst op een voordurende bedreiging. De uitdrukking ‘het zwaard van Damokles’ betekent: een gevaar, dat iemand die voorspoedig of gelukkig is, bedreigt. Damokles was een hoveling aan het hof van Dionysius I van Syracuse (406 – 367 v. Chr.). Hij mocht voor één dag koning zijn. De koning hing een zwaard aan een paardenhaar boven de troon, om hem aan te tonen in welk gevaar een tiran zich verkeert. De dreiging is in het boek niet afkomstig van een zwaard, maar van een (mislukte) foto, die de onschuld van Osewoudt had moeten bewijzen.

De donkere kamer verwijst naar de ruimte waar de belangrijke foto’s worden ontwikkeld, maar ook naar de cellen waarin Osewoudt verblijft.

5.           Toen we in de klas de lofrede van Claudia de Breij hadden gelezen, leek het boek me best goed. Het is natuurlijk literatuur, dus heel veel verwachte ik er niet van, maar de lofrede klonk wel veel belovend! Toen ik zelf het boek ben gaan lezen, viel dit tegen. Ik kwam er niet doorheen en vond het heel erg verwarrend… Er waren een heleboel personen in het boek, waarvan sommige zelfs dubbele namen hadden, en er waren zoveel verhaallijnen dat ik het heel erg moeilijk vond om te volgen. Verder vond ik de manier van schrijven ook erg onduidelijk. Er stonde zulke vaag geformuleerde zinnen in, dat ik ze soms vijf keer overnieuw moest lezen, voordat ik begreep wat er stond. Het boek heb ik samen met mijn moeder gelezen, omdat ik er alleen niet doorheen kwam. De manier van schrijven van Hermans is echt een nachtmerrie voor mij.

Er was één puntje wat ik wel interessant vond, het einde. Op het einde komen er steeds meer vragen en mysteries naar boven. Bijvoorbeeld de vraag of Dorbeck nou wel of niet echt heeft bestaan. Ik vind het super knap dat je als schrijver zoiets naar boven kan roepen bij mensen, zo’n onduidelijkheid en zo’n verwarring. Er zijn vele discussies over alle onduidelijkheden in het boek te voeren. Iedereen vat het anders op en iedereen denkt er anders over. Dat vond ik erg goed van het boek.

Ik vond het boek dus zeer moeilijk te begrijpen en erg verwarrend, dat is de reden waarom ik het een minder boek vond. Misschien dat als ik het als ik ouder ben nog een keer ga lezen, ik er heel anders over denk. Maar nu, op deze leeftijd, vond ik het boek erg tegenvallen.

Bronvermelding:

http://www.willemfrederikhermans.nl/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Frederik_Hermans

http://nl.wikipedia.org/wiki/Damocles